Αναμνήσεις απο το χωριό.... Ασουματιανός Γενικά 

Χαρά σ’ του π’λι

  Χειμώνας, χρόνια πριν, όταν ακόμα, εκλεγόταν ως Βουλευτής του ΚΚΕ, ο Στρατής Κόρακας, μια παρέα έπαιζε χαρτιά στο μικρό καφενεδάκι στον Ασώματο. Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και «εισβάλει» ο Στρατής Κόρακας με κάποιους συνοδούς που είχε ο άνθρωπος. Μια παρέα (4 άτομα ) έπαιζε χαρτιά (μπιλότ) και γύρω από το τραπέζι πολλοί περισσότεροι παρακολουθούσαν και σχολίαζαν με τα πειράγματα να δίνουν και να παίρνουν. Ένας από τους 4 που έπαιζαν χαρτιά, λέει στη παρέα του: – Ρε σταματείσ’τει λίγου, τώρα που θα μ’λικ΄ς γι Βουλευτής Ποιος Βουλευτής ρε Δημητρό;…

Read More
Αναμνήσεις απο το χωριό.... Ασουματιανός Γενικά 

ΒΡΕ  ΔΕ    ΜΠΑ  ΝΑ  ΛΕΝ!!!

      Στ’  Κουντουρουδιά  σταματά  μια τζιπάρα άλλου πράμα!!!!    Άστραφτε ολόκληρου,  κατειβαίν’ απού μέσα  μια  κουπηλάρα  Θε(ε)  μ’  βουγήθα!!!!  Κουρμί  λαμπάδα, πρώτου μπογ’ μη κατ’  …. «πλουμίδια»  , μα  κατ’    «πλουμίδια»  !!!!! Τι   «μπαλκόνια», τι μέσεις, τι πουδάρεις κόλας΄ σκέτ’!!! Άσει  που χαμ’λά  φουρούσει   ένα μίνι που έκρυβει μόνου τουν …..αφαλό τς!!!! Μο στ’ ν τηλεόρασ’  τσι  στου σινιμά τα βλέπς   αυτά!!!!    Ούλ’  σταματήσαν  τσι θαμάζαν!!!!  Πήγει  τσι στάθ’ τσει  στου λιμάνι , έβλειπει  τα’  βάρκεις αλλά  μ’λια  δεν ίβγαζει!! Σι κουμάτ’ λόγιαζει  τ’ βάρκα  που πιρνά   καρσί στου…

Read More
Ασουματιανός Γενικά 

Απαγόρευση κυνηγιού

Πάνε  πολλά   χρόνια    από τότε   που τέθηκε    σε   ισχύ  η απαγόρευση του   κυνηγιού  για  κάποιους  μήνες. Απαγόρευση  που έγινε   δύσκολα  αποδεκτή   από ένα   μέρος   κυνηγών, αφού ανέτρεπε   μια αγαπημένη συνήθεια   πολλών ετών. Βασίλ’ς  λοιπόν,  ένας  από τους  ποιο  φανατικούς  κυνηγούς,   δεν μπορούσε   να αποδεχτεί  με  τίποτα  τον  περιορισμό αυτόν. Έτσι  λοιπόν, όπως έκανε  πάντα,  έφευγε  το πρωϊ  για το μεροκάματο στα  κτήματα  με το όπλο   στον ώμο, μέσα  στην απαγορευμένη περίοδο, σαν   να μην συνέβαινε τίποτα, όπως  πάντα!!!  Η  συμπεριφορά  αυτή συνεχίστηκε  για    καιρό και δεν πέρασε  απαρατήρητη  από τους  …

Read More
Αναμνήσεις απο το χωριό.... Ασουματιανός Γενικά Ταξίδι στον χρόνο 

Γι φόρατζης * στου …..τσαγκάρ(η)

Η  (πραγματική)  ιστορία  δεν είναι σημερινή, άσχετα  αν  οι  συνειρμοί   παίρνουν  το δικό τους δρόμο… Την     εποχή εκείνη      ο τόπος  μόλις έβγαινε από τις στάχτες   της απόλυτης καταστροφής  της   ναζιστικής   κατοχής, αφενός,  και της εμφύλιας   κατάρας,  αφετέρου, που την ακολούθησε. Είχε  λοιπόν καθιερωθεί   και εφαρμοζόταν  ένα   σύστημα   είσπραξης φόρων  με   μετακινούμενους /επισκέπτες  φοροεισπράκτορες  που διέρχονταν  από τα χωριά  και εισέπρατταν  φόρους με βάση  τις  φορολογικές καταστάσεις  που έφεραν  μαζί τους και τα λεγόμενα   διπλότυπα είσπραξης που έκοβαν  στους φορολογούμενους, όταν αυτοί πλήρωναν  τους  φόρους τους. Το σύστημα    αυτό έφτασε  σίγουρα …

Read More
Ασουματιανός Γενικά 

Τρομοκρατικό χτύπημα στον…Ασώματο  !!!

    Βασίλ’ς  ήνταν δημόσιους υπάλληλους τσι μι τν αγρουτική τη δ’λεια είχει παρμένου  ……. διαζύγιου.  Όψ’μα (1),τη δεκαετία του ’80,  και  αρκετά  μεγάλος πια   Βασίλ’ς, λοιπόν, άλλαξε τακτική. Περιποιήθηκε εξαιρετικά τα κτήματά του, εκεί ψηλά στον Ασώματο, και κυρίως ένα που ήταν κοντά στο χωριό, η αδυναμία του, έγινε απ’ τη μια στιγμή στην άλλη ο αγαπημένος του τόπος. Εκεί ήταν κάθε μέρα και όλη μέρα. Επισκεύασε σχολαστικά τη περίφραξη, εξαιρετική ξερολιθιά περιμετρικά σχεδόν  του κτήματος και αγροτικό συρματόπλεγμα επάνω σ’ αυτήν, κλάδεψε τα λιόδεντρα καθάρισε από  ζιζάνια, ξηρουκουτσνίδις…

Read More
Ασουματιανός Γενικά 

Του Μιλτέλ(ι)

Του Μιλτέλ(ι)   Που λεγ’ς Γιανν(ι) του Μιλτέλ(ι) ήνταν ένα καλό μουρέλ(ι), ( τι μουρέλ(ι) δηλαδή που πέρνα τα τριγιάντα μόνου ε.   Ζούσε του λοιπόν στου χουριό, στα κτηματέλιαντουν , ε είχει τσι καμπόσα πρόβατα. Στρατιώτ(η)ς δε πήγει γιατί ήνταν καθηστερημένου τσι δε τουν πήραν, τότοισου μουναχά, που πέρασει δα ιπιτρουπήβγήκει απ’ του χουριό. Άβγαλτου ντιπ για ντιπ. Όσου για γ’ ναίκα μόνο ακ(ου)στα είχει γι αυτήν Τα βράδια  κάνταν στου καφινέ μη κατ’ καλά πιδιά τ’ χουριού που τουν προστατεύαν απ’ τα πειράγματα (τς χουντράδις να λες) καλύτερα των…

Read More
Ασουματιανός Γενικά 

Ο Μυτιληνιός ……………………….. Κιτ!!!

Τη δεκαετία του 1980 η τηλεόραση πρόβαλε μια σειρά, με ιδιαίτερη επιτυχία, τον Ιππότη της Ασφάλτου. Η σειρά ήταν βασισμένη σε ένα περίεργο και «προηγμένο» αυτοκίνητο, το οποίο – κατά την σειρά- και μεταξύ των άλλων – διέθετε νοημοσύνη, αφού τα κατάφερνε να κάνει πολλά πράγματα μόνο του δεχόμενο φωνητικές εντολές, ενώ το αποκορύφωμα ήταν ότι τα κατάφερνε και να οδηγεί μόνο του, χωρίς οδηγό, με εντολές που έπαιρνε από τον χειριστή του. !!! Το χειριστή τον έλεγαν ΜάϊκλΝάϊτ, το δε αυτοκίνητο είχε το όνομα Κιτ . Την ίδια εποχή…

Read More
Αναμνήσεις απο το χωριό.... Ασουματιανός Γενικά Ταξίδι στον χρόνο 

Απεταξάμην…..

Είναι γνωστή η ιστορία του εκδότη του ΤΡΙΒΟΛΟΥ Στρατή Παπανικόλα (Κουρτού) για τους χωριανούς του (Ασωματιανούς), σχετικά με τη βάφτιση που αναφέρω παρακάτω. Ο πατέρας του Στρατή, λοιπόν, ήταν ιερέας στο χωριό και εκείνος δάσκαλος . Δεδομένη η τάση των χωριανών να δίνουν παρατσούκλια σε όλους τους συγχωριανούς, έτσι και τα 2 αδέρφια (Δημητρός και Βασίλης αν δεν λαθεύω) είχαν το επίθετο Δουκάκης αλλά το παρατσούκλι τους ήταν Σατανάδες (γύρευε γιατί). Η Κουρτού λοιπόν, (Παπανικόλας ) θα βάφτιζε το παιδί ενός από τους 2 . Η σκηνή στον νάρθηκα της…

Read More
Ασουματιανός Γενικά 

Τα τσβάλιασα (1) πριν μη τσβαλιάσειν

Στο συνεταιρισμό του μικρού χωριού, του Γιαννέλ(ι) ήνταν γραμματικός, αφού την εποχή εκείνη το να είχε βγάλει κάποιος τη Β’ Γυμνασίου, σα ντου Γιαννέλ(ι), ήνταν … γραμματζούμινους (2). Του Γιαννέλ(ι) λοιπόν, λειτουργούσε το συνεταιρισμό, ο οποίος εκείνη την εποχή είχε δουλειά, γιατί πέρα από τα λάδια, τα λιπάσματα, είχε να διαχειριστεί και τις ανταλλαγές προϊόντων με άλλους συνεταιρισμούς ( μέχρι και σαπούνια μοίραζαν δωρεάν από την παράδοση της ελαιοπυρήνας στο σχετικό εργοστάσιο ). Του Γιαννέλ(ι) τα κατάφερνε κουτσά – στραβά, τηρούσε τα βιβλία και τους λογαριασμούς όπως του είχαν υποδείξει…

Read More
Ασουματιανός 

T’ Άϊ Γιαννιού

  Τα χρόνια εκείνα (1960 -1970) τα αυτοκίνητα στα χωριά μας ήταν ελάχιστα, άρα και οι ευκαιρίες για βόλτες ή για καλοκαιρινό μπάνιο ήταν από ανύπαρκτες έως ελάχιστες, τουλάχιστον για τα παιδιά των χωριών που ήταν μακριά από τη θάλασσα, όπως είναι το δικό μου χωριό, ο Ασώματος. Ένα από τα «σίγουρα» ήταν στις 29 Αυγούστου, στο πανηγύρι του Άϊ Γιαννιού στο Ντίπι. Με κάποιον τρόπο θα πηγαίναμε στην λειτουργία στο Εκκλησάκι και μετά το μπάνιο ήταν σίγουρο, ίσως να ήταν και το μοναδικό!!! Εκείνη τη χρονιά λοιπόν (1969 ή…

Read More