Οι κουδουνάτοι του Μεσοτόπου
Είναι μάλλον το πιο σαματατζίδικο έθιμο στη Λέσβο. Τις Απόκριες, οι «κ’δουνάκ’» («κουδουνάτοι») του Μεσοτόπου μαζεύουν τα κουδούνια από όλα τα πρόβατα και τα κατσίκια της περιοχής, μουντζουρώνουν το πρόσωπό τους μέχρι που να διακρίνονται μόνο τα μάτια, φοράνε στα κεφάλια τους φτερωτές νεροκολοκύθες, περνούν στον λαιμό τους χάντρες και χαϊμαλιά.
Και -το κυριότερο– κρεμάνε επάνω τους όσα περισσότερα κουδούνια μπορούν. Στη μέση, στο στήθος, στα χέρια, στους γοφούς, κουδούνια κι άλλα κουδούνια, όσα μπορεί να σηκώσει ο καθένας. Επειτα, με τις «κουτσκούδες» (φαλλόμορφα ξύλα) στα χέρια, ξεχύνονται στα καλντερίμια του Μεσοτόπου κάνοντας τέτοιο απίστευτο σαματά που μετριέται σε πολλά ντεσιμπέλ!
Ο αρχηγός τους φορά λιγότερα κουδούνια και πηγαίνει μπροστά, οδηγώντας τους υπόλοιπους, ενώ μικρά παιδιά ακολουθούν τους κουδουνάτους φωνάζοντας κι αυτά και συνοδεύοντας τους μεγάλους στο τραγούδι. Η προέλευση του εθίμου, που συναντάται και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, χάνεται στα βάθη του χρόνου, οι διονυσιακές καταβολές του, ωστόσο, είναι παραπάνω από εμφανείς.
