Τούτους είνι μπούζ’ κρυγιός αλλά καφτ’
Κουσταντής ήρτει στου καφινέ, είπει καλ’σπέρα, ‘πειτά πήγει τσι κάτσει σι μια γουνιούδα, έγτσι, που κάντουν κάθα μέρα.
Α Κουσταντής ήνταν κουμάτ σα ξλουμένους, αγαθουμλιά τουν λέγαν, στου χουριό.
Στρατήγ’ς (καφιτζής) χουρίς α τουν ρουτείσ’ είβαλει να τ’ ψήσ’ καφέ, εν του μεταξύ πήγει να σερβίρ ένα πελάτ’.
Δ’μητ’ς, που κάντουν δίπλα στου πουτηριώνα, σ’κώστει , τάχα να πιει νιρό, τσι πήγει ‘που πάνου απ’ του καφέ που ψήντουν τσι κατ’ έρ’ξει μέσα, πιπέρ(ι) μη τ’ γκατζνιά* αθιόφουβους, ,πειτά γύρσει τσι κάθ’σει στ’ θέση ντ’ .
– Στρατήγ’ς, έβαλει του καφέ τ’ Κουσταντή σ’ ένα φυλτζάν(ι) τσι τουν σερβίρσει.
– Κουσταντής έβαλει του φυλτάν(ι) στου στόμα τ’, έσυρει μια ρουφηξιά τσι φουνάζ(ει) στου Στρατήγ’ :
– Ε γκμπάρι τούτους καφ’τ μωρέ!!!
– Στρατήγ’ς γύρσει τουν κοίταξει μι μια θ’μουμέν(ει) ματιά τσι τ’ λεγ’ : – Ε τι θέλ’ς α καν’ βρε γλαρ’*, αφού τώρα τουν κατέβασα απ τ’ φουτιά! Άστουν α κριγιώσ’κουμάτ τσι πιέτουν!!
Κουσταντής, αφήτσει, πέρασει κάμπουσ’ ώρα πειτά δουκίμασει του καφέ πάλι αμ τσείνους ακόμα έκαφτει, λέγ(ει) λοιπόν στο καφετζή:
– Ε Στρατήγ(η) τούτους είνει μπουζ κρυγιός αλλά κααααααάφτ μωρέ γι έρμους!!!
Δ’μητ’ς που ίβλειπει τσιάκ’γει τα ότ’ γινόνταν ήθειλει α σκάσ’ π’ τα γέλια.
– Στρατήγ’ς που κατάλαβει πουσ’ τη δ’λεια τα’ είχει σκαρουμέν(ει) Δ’μητ’ς γυρίζ(ει) στου Κουσταντήτσιτ’ λέγ(ει) :
– Ε γκμπάρι κάτσι να σ’ ποίσου έναν άλλου καφέ, τουν τσιρνά Δ’μητ’σ , τσιόχ(ι) μόνου του καφέ αλλά τσι τα πινταρέλια (ένα κάθα βράδ(υ) απί σήμιρα, (Δευτέρα), μέχρι του Σάββατου. Μη ξεχάγσ’ς χειρέτ’σι τουν!!!
Δ’μητ’ς σα ν΄άκ’σειτα’ν «ποινή» σχολίασε : Αχ διαβόλ’ γουρσούζ(η) : αυτόφουρου μι δίκασεις Ας δείξου γω, Κασπουδιάρ λεγ’ καφιτζής
• Κατζνιά η χούφτα • Γλαρς λαίμαργος
Μιχ. Πολυπαθέλλης
