Πορσελάνινη κούκλα ντυμένη με την τοπική γυναικεία φορεσιά της Λέσβου

Αρχές 20ού αιώνα, πορσελάνινη κούκλα ντυμένη με την τοπική γυναικεία φορεσιά της Λέσβου.

Αποτελεί τμήμα της συλλογής με κούκλες της βασίλισσας Όλγας. Σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε, η συλλογή συγκροτήθηκε όταν, την περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων, η βασίλισσα Όλγα ζήτησε από τους κατοίκους κάθε επαρχίας να ντύσουν το ζευγάρι κούκλες που τους απέστειλε με τα τοπικά τους γυναικεία και ανδρικά ενδυματολογικά σύνολα. Με δική της επιθυμία, το 1914 η συλλογή αυτή δωρήθηκε στο Λ.τ.Ε. Οι κούκλες κατασκευάστηκαν στη Γερμανία και στο πίσω μέρος της κεφαλής φέρουν τη σφραγίδα του εργοστασίου “Armand Marseille Germany 390 A.O.M”, μέρος της οποίας καλύπτεται πλέον από τα μαλλιά προβάτου. Το κεφάλι είναι από πορσελάνη “bisque” ενώ το αρθρωτό σώμα από μίγμα “composition”. Ειδικός μηχανισμός συγκρατεί τα μάτια που ανοιγοκλείνουν στο εσωτερικό του κεφαλιού και ξύλινες μπάλες επιτρέπουν τις κινήσεις των αρθρώσεων.
Η γιορτινή φορεσιά της Λέσβου όπως εμφανίζεται στην κούκλα, αποτελείται από το μπλουζάκι, κοντό πουκάμισο νεώτερου τύπου από κίτρινο μεταξωτό σατέν ύφασμα, διακοσμημένο με δαντελίτσα του μέτρου (σα γιακαδάκι) και σούρα οριζόντια στο στήθος, και από το σαλβάρι, βράκα από μεταξωτή στόφα, το γκριζογάλανο κάμπο της οποίας διακοσμούν ενυφασμένα ροδοπράσινα ανθικά και μπλε και λευκά μικρά ελλειπτικά μοτίβα. Το πλάτος του σαλβαριού μοιράζεται στα τρία. Τα δύο πλάγια τμήματα, τα οποία σχηματίζουν τα σκέλη της βράκας, τα καλαμοβράκια, γνωστά ως κλαπάτσες, είναι πιο μακριά από το μεσαίο τμήμα της, που αποτελεί τη σέλα. Τα καλαμοβράκια είναι καμωμένα από ζαχαρί μεταξωτή στόφα, διακοσμημένη με ροζ – κεραμιδί φυτικά μοτίβα, που καταλήγει σε βρακοθηλιά. Από τη βρακοθηλιά περνά υποκίτρινο κορδόνι φλος, η βρακοζώνα. Τα καλαμοβράκια δένονται κάτω από τα γόνατα και σκεπάζονται, καθώς η βράκα πέφτει αναδιπλωμένη, ως κάτω, μέχρι τους αστραγάλους. Το σαλβάρι στερεώνεται στη μέση με βρακοζώνα ίδια, που περνά από βρακοθηλιά. Πάνω από το μπλουζάκι φοριέται ο λιμπαντές, βελούδινο μανικωτό ζακέτο κανελί χρώματος, διακοσμημένο με επίρραπτα χρυσά γαϊτάνια. Στο κεφάλι δένεται το τσεμπέρι, μωβ μαντίλι κεφαλής από λεπτό βαμβακερό τουλπάνι, φτιαγμένο στο Πλωμάρι από ειδικές τεχνίτρες, τις πακίτιργις (πατήτριες). Το τουλπάνι το δραμίσιο αγοραζόταν άσπρο και βαφόταν σε διάφορα χρώματα. Μ’ ένα είδος ξύλινης στάμπας (ξυλότυπο), που έφερε χαραγμένο το σχέδιο, αφού τη βουτούσαν στο χρώμα, πατούσαν στο γύρο και στο κέντρο του μαντιλιού το περίγραμμα του σχεδίου, το οποίο στη συνέχεια το ζωγράφιζαν με πινέλο. Ολόγυρα φέρει μπορντούρα με φυτικά σχέδια και στο κέντρο ένα μπουκέτο λουλουδιών. Τέλος, τα πόδια καλύπτουν βαμβακερές κάλτσες μωβ – κίτρινες και δερμάτινα παπούτσια με λουράκι και μεταλλική αγκράφα, μπεζ με καφέ σόλες.