Ρωμαικό Υδραγωγείο Μόριας
Καπου σε μια παράκαμψη του δρόμου Μυτιλήνης-Μολύβου βρίσκεται ενα ταπεινό χωριό της ελληνικής επαρχίας, η Μόρια. Μικρό, με χρώμα αρχιτεκτονικής του νησιού και στενά δαιδαλώδη δρομάκια. Παίρνεις έναν από αυτά. Μετά βίας σε αφήνει να οδηγήσεις το μεταφορικό σου μέσο προς την έξοδο του χωριού. Αναρωτιέσαι αν είναι σωστές οι οδηγίες που σου έδωσαν. Τέλος τα καταφέρνεις, τα τελευταία σπίτια το μαρτυρούν. Έξω ο δρόμος γίνεται λιθόστρωτος και φαρδύς ώσπου η ανασφάλεια ότι χάθηκες χάνεται πίσω από μια στροφή του δρόμου. Το ρωμαϊκό υδραγωγείο. Τεράστιο στην μέση του πουθενά. Ήταν οι Ρωμαίοι μηχανικοί που ήρθαν αυτοπροσώπως; Ήταν η ισχυρή μηχανή διοίκησης της αυτοκρατορίας; Ήταν ο τόπος σημαντικός για να ενδιαφερθούν; Σε κάθε περίπτωση είναι εξωπραγματικά τεράστιο και είναι εκεί, μιας και έχεις φτάσει από κάτω και δυσκολεύεσαι να το χωρέσεις ολόκληρο στην ματιά σου.
Η ρωμαϊκή Μυτιλήνη ήταν -όπως μαρτυρούν πολλοί Ρωμαίοι συγγραφείς αλλά και τα αρχαιολογικά ευρήματα- μία από τις πιο ακμάζουσες πόλεις της αυτοκρατορίας, με μεγαλοπρεπή δημόσια κτίρια και πολυτελείς ιδιωτικές επαύλεις.
Το Ρωμαϊκό Υδραγωγείο της πόλης είναι ένα από τα εντυπωσιακότερα μνημεία της Λέσβου. Το καλύτερα σωζόμενο κομμάτι του, βρίσκεται στην περιοχή της Μόριας, 6 περίπου χιλιόμετρα βόρεια της πόλης και ονομάζεται «καμάρες». Η τοξοστοιχία που σώζεται, είναι μήκους 170 μέτρων και έχει 17 τόξα. Κάθε άνοιγμα υποδιαιρείται σε τρία επάλληλα τόξα που στηρίζονται σε πεσσούς. Κάθε πεσσός έχει επίκρανο με κυμάτιο και άβακα. Οι πεσσοί και οι θολίτες των τόξων κατασκευάστηκαν με λεσβιακό γκρίζο μάρμαρο. Στην τοιχοποιία χρησιμοποιήθηκε το λεγόμενο «έμπλεκτον» σύστημα.
Το Ρωμαϊκό Υδραγωγείο εικάζεται ότι χτίστηκε στα τέλη του 2ου ή στις αρχές του 3ου μ.Χ. αιώνα. Κατασκευάστηκε για την μεταφορά νερού από τις άφθονες πηγές του λεσβιακού Ολύμπου μέχρι την πόλη της Μυτιλήνης, σε διαδρομή 26 χιλιομέτρων περίπου. Έχει έντονα κλασικά στοιχεία, γι΄ αυτό και θεωρήθηκε «αδριάνειο». Υπολογίζεται ότι η ποσότητα νερού που προμήθευε την πόλη ήταν 127.000 κυβικά μέτρα την ημέρα. Το μνημείο είναι κηρυγμένος αρχαιολογικός χώρος (δεν έχει γίνει ακόμα ανασκαφική έρευνα ενώ γίνονται αναστηλωτικές εργασίες στην κατασκευή).
Τα ρωμαϊκά υδραγωγεία ήταν εξαιρετικά περίπλοκες κατασκευές. Είναι κτισμένα με εξαιρετικά μικρές ανοχές, με τεχνολογικά πρότυπα που είχαν κλίση (για παράδειγμα, στο υδραγωγείο της Pont du Gard) μόλις 34 cm ανά χιλιόμετρο, (17 μέτρα κάθετης πτώσης, σε μήκος 50 χιλιομέτρων). Τα ρωμαϊκά υδραγωγεία χρησιμοποιούσαν την δύναμη της βαρύτητας για να κατευθύνουν το νερό: επρεπε να υπολογιστεί και να υλοποιηθεί μία ελάχιστη κλίση στις σωληνώσεις για να κυλήσει το νερό προς την επιθυμητή κατεύθυνση. Το μειονέκτημα ήταν ότι, για να περάσει ένα λόφο έπρεπε ή να τον παρακάμψει ή να τον διατρυπήσει με τούνελ, κατά τον ίδιο τρόπο για να περάσει μια κοιλάδα έπρεπε να κατασκευαστεί μια γέφυρα ή να χρησιμοποιηθεί σωλήνα ρύθμιση του νερού (σιφόνι).
Οι Ρωμαίοι κατασκεύαζαν πολλά υδραγωγεία για την εξυπηρέτηση κάθε μεγάλης πόλης στην αυτοκρατορία τους, καθώς και σε πολλές μικρές πόλεις και βιομηχανικούς χώρους. Οι μέθοδοι κατασκευής υδραγωγείων και αποτύπωσης προκειμένου να διασφαλιστεί τακτική παροχή νερού περιγράφεται από τον Βιτρούβιο στο βιβλίο 8 του De Architectura.
Το καλύτερα σωζόμενο κομμάτι του βρίσκεται στην περιοχή της Μόριας, 6 περίπου χιλιόμετρα βόρεια της πόλης και ονομάζεται «Καμάρες». Η τοξοστοιχία που σώζεται είναι μήκους 170 μέτρων και έχει 17 τόξα. Κάθε άνοιγμα υποδιαιρείται σε τρία επάλληλα τόξα που στηρίζονται σε πεσσούς. Κάθε πεσσός έχει επίκρανο με κυμάτιο και άβακα. Οι πεσσοί και οι θολίτες των τόξων κατασκευάστηκαν με λεσβιακό γκρίζο μάρμαρο. Το Ρωμαϊκό Υδραγωγείο εικάζεται ότι χτίστηκε στα τέλη του 2ου ή στις αρχές του 3ου μ.Χ. αιώνα. Κατασκευάστηκε για τη μεταφορά νερού από τις άφθονες πηγές του λεσβιακού Ολύμπου μέχρι την πόλη της Μυτιλήνης σε διαδρομή 26 χιλιομέτρων περίπου. Ξεκινουσε απο την Αγιασο με σημεια συνδεσης το Ρωμαικό Υδραγωγείο στους Λαμπους Μυλους, και σε πολλα σημεια της διαδρομής με διαφορες φυσικες τεχνικεςς!! Έχει έντονα κλασικά στοιχεία, γι’ αυτό και θεωρήθηκε «αδριάνειο». Υπολογίζεται ότι η ποσότητα νερού που προμήθευε την πόλη ήταν 127.000 κυβικά μέτρα την ημέρα. Το μνημείο έχει ανακηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος.Ειναι από τα πιο θαυμάσια τεχνικά εργα που εχουν γίνει στο νησί στα Αρχαία χρόνια !!
