Τα φιτνά κάλαντα στ’ Μυτληνιά τ’ γλώσσα
ΤΑ ΦΙΤΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ
Στ’ Μυτληνιά τ’ γλώσσα
Φεβγ πλια ι παλιός ι χρόνους
Τσι πουλύ καλά του κάν(ι).
Βρε μας έπρηξει ι έρμους
Τσι τ’ καρδιά τσι του κιφάλ(ι)
Ε μας φτάναν όσα ήνταν
Στα μνημόνια γραμμένα,
Μα μας κβάνσει τσι μια κβάρα
Μιτανάστις για παρέα .
Λες τσι ζούσαμι ουραία,
Πλούσια μι μπόλκ(ι) παράδις
Κι’ όχ(ι) πους ήμασταν του ίδιου
Σα κι αυτνούς βρε τσ’ φουκαράδις
Είχαμι ,βλέπς παλκαρέλια
Στου γκουβέρνου μια χαρά,
Π’μας μαδίσαν τσι μας γδάραν
Λες τσι ήμασταν αρνιά.
Βάλαν φορ, κόψαν συντάξεις
Κι τσ’ μισθοί μας Πιο πουλύ
Μας αφήκαν μον’ παράδεις
Για να παίρνουμι ψουμί .
Γι’αυτό Θέμ τσι Πναγιούδαμ
Ι τσινούριους που θαν έρτ,
Ας μας φέρ μπάριμ τη γειά μας
Τσ’ όχ(ι) κανα τσινούριου ντέρτ .
Μη μας πάρειν τσι του σπτέλ(ι) μας
Τότις τιι μπουρώ Θέλιμ να πώ ;;
Πιο καλά στουν Άλλου Κόσμου,
Πάρα στ’ τούτουν τώρα π’ ζώ
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ Σ’ ΟΥΛΝΟΎΣ ΜΑΣ
Τσι πιο πουλύ στ’ Μυτιλήν μας
Μι γεία τσι χαρά
Θ.Σ.Μ.-
