Έθιμα του γάμου , Τα καλέσματα
Έθιμα του γάμου (Μέρος Γ΄): Τα καλέσματα
Τα καλέσματα στο γάμο φυσικά δεν γίνονταν με προσκλητήρια ή μπουμπουνιέρες, όπως γίνονται σήμερα, αλλά με ζερντέ.
Ο ζερντές φτιάχνεται με ρύζι, ζάχαρη και νισιστέ (κάτι σαν σόδα). Μούλιαζαν το ρύζι στο νερό και μετά το κοπανούσαν στο γουδί μέχρι να γίνει σκόνη. Το έβραζαν σε χαράνι (καζάνι) μαζί με τη ζάχαρη και το νισιστέ μέχρι να γίνει πολτός.
Όταν ήταν έτοιμο και κρύωνε (γινόταν στέρεο), το έκοβαν κομμάτια, το στόλιζαν με κανέλα και το έβαζαν σε πιατέλες τις οποίες έδεναν με μισάλια (κεντητές πετσέτες με δαντέλες). Η πρώτη πιατέλα στολιζόταν ωραία και ήταν για το γαμπρό. Η δεύτερη ήταν για τον κουμπάρο και οι υπόλοιπες για αυτούς που ήθελαν να καλέσουν.
Συγγενικά πρόσωπα πήγαιναν τις πιατέλες στα σπίτια, τις άφηναν και έπαιρναν πίσω τα μεσάλια.
Στην πιατέλα αυτή οι καλεσμένοι έβαζαν το δώρο του γάμου και το πήγαιναν στο σπίτι των νεόνυμφων μία ή δύο μέρες πριν το γάμο.
Η πρώτη φωτογραφία από το δρώμενο “Καλλικρατικός γάμος” (Πλατεία Αγοράς Αγιάσου, Κυριακή Αποκριάς 6-3-2011) και η δεύτερη από την ηθογραφία του παπά-Χριστόφα Κανιμά “Τι να τα κάνω τα καλά” (Θέατρο Αναγνωστηρίου Αγιάσου, 8-8-2014).
