Χλωρά κουκιά γιαχνί Μεσοτόπου
Το πιάτο στο μεσοτοπίτικο τραπέζι γέμιζε συχνά με αυτό το φαγητό! Τα κουκιά, χλωρά ή ξερά, αποτελούσαν μαζί με άλλα όσπρια τη βάση της καθημερινής διατροφής. Την άνοιξη τα καταπράσινα, φρέσκα κουκιά ανακατεύονταν με μυρωδικά και κρεμμυδάκια και σιγομαγειρεύονταν ώσπου να μελώσουν. Πολλές νοικοκυρές πρόσθεταν στο «χαρανί» (κατσαρόλα) και λίγες κουταλιές καϊμάκι γάλακτος, που ταίριαζε εξαιρετικά!
Προσοχή όμως! Όπως είναι γνωστό, αλλά μια μικρή επανάληψη δε βλάπτει, ένα τμήμα του πληθυσμού απαγορεύεται να καταναλώσει κουκιά, διότι στα άτομα αυτά λείπει ένα ένζυμο, με αποτέλεσμα να επέλθουν απειλητικές για τη ζωή τους συνέπειες. Εάν βεβαίως ανήκετε στην ομάδα αυτή, σίγουρα θα το γνωρίζετε ήδη, διότι πλέον κατά τη γέννηση ενός μωρού γίνεται το ανάλογο τεστ και ενημερώνονται οι γονείς για το αποτέλεσμα. Αν επιθυμείτε, ενημερωθείτε σχετικά εδώ.
Οπότε αν ανήκετε σε εκείνους που μπορούν να φάνε κουκιά, κάντε το άφοβα. Τώρα είναι η εποχή τους! Στο χωριό μου, το Μεσότοπο Λέσβου, η γιαγιά μου τα μαγείρευε πάντα φρέσκα την άνοιξη, ήταν βλέπετε από τα αγαπημένα φαγητά του παππού. Σας δίνω λοιπόν τη συνταγή της γιαγιάς Αγγέλας και ακολουθήστε τα βήματα για να το φτιάξετε με το μεράκι και τη φροντίδα τη δική της!
Προσοχή όμως! Όπως είναι γνωστό, αλλά μια μικρή επανάληψη δε βλάπτει, ένα τμήμα του πληθυσμού απαγορεύεται να καταναλώσει κουκιά, διότι στα άτομα αυτά λείπει ένα ένζυμο, με αποτέλεσμα να επέλθουν απειλητικές για τη ζωή τους συνέπειες. Εάν βεβαίως ανήκετε στην ομάδα αυτή, σίγουρα θα το γνωρίζετε ήδη, διότι πλέον κατά τη γέννηση ενός μωρού γίνεται το ανάλογο τεστ και ενημερώνονται οι γονείς για το αποτέλεσμα. Αν επιθυμείτε, ενημερωθείτε σχετικά εδώ.
Οπότε αν ανήκετε σε εκείνους που μπορούν να φάνε κουκιά, κάντε το άφοβα. Τώρα είναι η εποχή τους! Στο χωριό μου, το Μεσότοπο Λέσβου, η γιαγιά μου τα μαγείρευε πάντα φρέσκα την άνοιξη, ήταν βλέπετε από τα αγαπημένα φαγητά του παππού. Σας δίνω λοιπόν τη συνταγή της γιαγιάς Αγγέλας και ακολουθήστε τα βήματα για να το φτιάξετε με το μεράκι και τη φροντίδα τη δική της!
Υλικά (για 4 άτομα):
1 1/2 κιλό κουκιά
1 ξερό κρεμμύδι
2-3 φρέσκα κρεμμυδάκια
1/2 μάτσο άνηθο
1/ 2 ποτήρι ελαιόλαδο
1 κουταλιά σούπας αλεύρι
1 1/2 κιλό κουκιά
1 ξερό κρεμμύδι
2-3 φρέσκα κρεμμυδάκια
1/2 μάτσο άνηθο
1/ 2 ποτήρι ελαιόλαδο
για το αλευρολέμονο:
χυμό μισού λεμονιού
1 κουταλιά σούπας αλεύρι
Τα κουκιά καθαρίζονται όπως τα φασολάκια, αφαιρούμε δηλαδή τις ίνες γύρω γύρω. Τα κόβουμε στα δύο ή στα τρία, τα πλένουμε καλά και τα στραγγίζουμε. Ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια και τον άνηθο. Σωτάρουμε το ξερό κρεμμύδι στο ελαιόλαδο και προσθέτουμε τα φρέσκα κρεμμύδια. Ανακατεύουμε και τα αφήνουμε να μαραθούν. Ρίχνουμε κατόπιν τα κουκιά και τον άνηθο, αλατοπιπερώνουμε, ανακατεύουμε καλά και προσθέτοντας και μισό ποτηράκι νερό, τα αφήνουμε να σιγοβράσουν.Το φαγητό είναι έτοιμο όταν μαλακώσουν καλά και όταν μείνει με λίγο ζουμάκι.
|
|
Μπορούμε, αν θέλουμε, να φτιάξουμε μια σάλτσα αλευρολέμονου για το φαγητό μας. Έτσι νοστιμίζει περισσότερο και χυλώνει καλύτερα. Αυτό το ετοιμάζουμε ως εξής:
Σε ένα πιάτο στύβουμε το λεμόνι και προσθέτουμε ανακατεύοντας συνεχώς το αλεύρι. Ρίχνουμε στο πιάτο το ζουμί του φαγητού και ανακατεύουμε καλά. Ρίχνουμε το αλευρολέμονο στην κατσατσόλα και την κουνάμε κυκλικά να πάει παντού. ΠΡΟΣΟΧΗ: ΔΕΝ ανακατεύουμε, γιατί θα λιώσουν τα ευαίσθητα λαχανικά μας.
Σε ένα πιάτο στύβουμε το λεμόνι και προσθέτουμε ανακατεύοντας συνεχώς το αλεύρι. Ρίχνουμε στο πιάτο το ζουμί του φαγητού και ανακατεύουμε καλά. Ρίχνουμε το αλευρολέμονο στην κατσατσόλα και την κουνάμε κυκλικά να πάει παντού. ΠΡΟΣΟΧΗ: ΔΕΝ ανακατεύουμε, γιατί θα λιώσουν τα ευαίσθητα λαχανικά μας.
|
|
Το φαγητό μας σερβίρεται χλιαρό και αν θέλουμε μπορούμε να το συνοδεύσουμε με τυρί φέτα ή γιαούρτι.
TIP: Στο Μεσότοπο η γιαγιά μου συνήθιζε να προσθέτει σ’ αυτό το φαγητό μια- δυο γενναίες κουταλιές γνήσιο καϊμάκι από πρόβειο γάλα, κάτι που του έδινε μια γλύκα και μια άλλη νοστιμιά!
