Σαν παλιό σινεμά…
Ο φωτογραφικός φακός ξαναγυρνά σαν το δολοφόνο στον τόπο του εγκλήματος! Στην Πλατεία της Αγοράς Αγιάσου. Τα θρασεμένα πεντάφυλλα γεφυρώνουν τις πλακόστρωτες παρόδους της σχηματίζοντας φυσικές στοές που οδηγούν στον αφαλό του χωριού. Σαν τον ανθρακωρύχο που αλαφροπατά στις υγρές υπόγειες γαλαρίες για να ανακαλύψει επιτέλους το χρυσοφόρο κοίτασμα, έτσι και ο επισκέπτης διαβαίνει κάτω απ’ τις βαθύσκιωτες φρίτζες, για να βρεθεί τελικά σ’ αυτή την όαση του πράσινου, της ιστορίας, της παράδοσης. Αράζει στα γραφικά καφενεδάκια και αιχμαλωτίζεται… Ξελογιάστρες τοπικές γεύσεις και μυρουδιές ερεθίζουν τις αισθήσεις. Το ανθρωπομάνι αχολογά στα γύρω μαγαζιά βουίζοντας σαν το μελίσσι. Εικόνες του ανεπίστροφου παρελθόντος ζωντανεύουν, αναδυόμενες μέσα από την αχλή του χρόνου. Τοπίο κινηματογραφικό! Τοπίο… Αγγελόπουλου! (Φωτογραφία Κώστα Σταματέλη)
