Κατηγορία: Του τσιντρίδ

Το περίτεχνο λαγκαδούρ’ που διατρέχει το λιθόστρωτο καλντερίμι κατηφορίζει στην πλατεία της παλιάς αγοράς που σφύζει από ζωή. Στα προτινά Εξάρχεια θαμώνες απολαμβάνουν τη γαλήνη τους, αραγμένοι στους γύρω καφενέδες, σαν θαλασσοδαρμένα καΐκια που πάλεψαν με τη φουρτούνα μέχρι να ’βρουν απάγκιο σε απάνεμο λιμάνι. Τα τεράστια κουφώματα με τα τζαμωτά ενοποιούν τον έξω με το μέσα χώρο των μαγαζιών, διευρύνοντας το οπτικό πεδίο.Η κίνηση είναι ζωηρή, αφού στην αγορά χτυπούσε πάντα η καρδιά του χωριού. Εκεί γινόταν κάθε λογής αλισβερίσι, κυκλοφορούσαν τα μαντάτα, σπίθιζε το αγιασώτικο σκωπτικό πνεύμα, γλεντοκοπούσαν…

Του παγιαυλέλ’ τ’ Λάκη Διαβαίνοντας έξω από το ιστορικό Αναγνωστήρι της Αγιάσου και πριν αρχίσεις ν’ ανηφορίζεις το καλντερίμι για την εκκλησιά της Παναγιάς της Αγιασώτισσας, εκεί, πάνω στο τρίστρατο όπου σμίγουν – σαν τα ρυάκια που χύνονται στο ποτάμι – τα σοκάκια του μαχαλά, συναντάς το γραφικό μαγαζάκι με τα χειροποίητα κεραμικά της κυρά Στρατούλας της Τουρβαλήδαινας. Καθισμένη πάνω στο ψάθινο καρεγλί της κουρνιάζει κάτω από τη βαθύσκιωτη φρίτζα που υφαίνουν το πεντάφυλλο και η κληματαριά, απαλύνοντας τον καλοκαιρινό κάματο. Όλους τους υποδέχεται πάντα μ’ ένα γλυκό χαμόγελο, μ’…

Στα παλιά τα χρόνια γάμος χωρίς προίκα δε γινόταν. Η προίκα πολλές φορές ήταν η αιτία να γίνει ένας γάμος, αλλά και να χαλάσει. Αφού γινόταν η γνωριμία, βασικό μέλημα, κυρίως των πατεράδων των μελλoνύμφων, ήταν η συζήτηση της προίκας, η οποία μπορούσε να γίνει και στο καφενείο. Η επίσημη συμφωνία, όμως, γινόταν στο σπίτι της νύφης παρουσία των γονέων των δύο υποψήφιων, μαρτύρων και ενός που ήξερε γράμματα. Η συμφωνία, το λεγόμενο προικοσύμφωνο, ήταν γραπτή και περιελάμβανε αναλυτικά όλα τα περιουσιακά στοιχεία που έδινε ο πατέρας στην κόρη του,…