Αναμνήσεις απο το χωριό.... Έθιμα Μυτιληνιά Διάλεκτος Χωρίς κατηγορία 

Για το καλό της Νέας Χρονιάς ας σπάσουμε ένα ρόδι…

Για το καλό της Νέας Χρονιάς ας σπάσουμε ένα ρόδι… Το Ρόδι θεωρείται το σύμβολο της καλοτυχίας, της ευημερίας, της αφθονίας, της γονιμότητας, του πλούτου και του έρωτα! Ένα πανάρχαιο έθιμο του λαού μας είναι το «σπάσιμο του ροδιού». Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, η οικογένεια πηγαίνει στην εκκλησία, ντυμένοι όλοι με τα καλά τους ρούχα για να παρακολουθήσουν τη Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου και να υποδεχτούν το νέο χρόνο, καλό κι ευλογημένο. Στην τσέπη του ο πατέρας έχει ένα ρόδι που το φυλούσαν στα εικονίσματα από τις 14 Σεπτέμβρη, δηλαδή…

Read More
Γενικά Έθιμα Εκδηλώσεις 

«Τα Γιούνια 2019»- Την Κυριακή η μεγάλη καρναβαλική παρέλαση στην Μυτιλήνη

Το Σάββατο στην πλατεία Σαπφούς, θα πραγματοποιηθούν τα παιχνίδια πλατείας για τις ομάδες του Κυνηγιού Κρυμμένου Θησαυρού.   Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της Λεσβιακής Αποκριάς «Τα Γιούνια», που οργανώνει το Ν.Π.Δ.Δ. Αθλητισμού – Πολιτισμού του Δήμου Λέσβου, το Σάββατο 9/3/2019 στις 14:00 το μεσημέρι στην πλατεία Σαπφούς, θα πραγματοποιηθούν τα παιχνίδια πλατείας για τις ομάδες του Κυνηγιού Κρυμμένου Θησαυρού. Την Κυριακή 10/3/2019 στις 15:00, στην πλατεία Σαπφούς, θα γίνει η μεγάλη εκδήλωση και η αποκορύφωση της αποκριάς με την παρέλαση των πληρωμάτων (εκπλήξεις και δώρα σας περιμένουν!!!)

Read More
Γενικά Έθιμα Συνταγές 

Σελινάτο των Χριστουγέννων

Όπου σταθείς και όπου βρεθείς στο νησί η παρουσία του είναι έκδηλη. Σε πρώτη φάση φλερτάρεις μαζί του οπτικά δίνοντας έμφαση στο χρώμα αλλά και στο άρωμα του. Σε δεύτερη πάντως κλίμακα το δένεις άψογα με ντόπιο χοιρινό και γαρνίρεις με φρεσκοχτυπημένο αυγολέμονο. Και όσο οι ευχές δίνουν και παίρνουν, τα ποτήρια τσουγκρίζουν η ανάγκη το πιάτο να μην αδειάσει στιγμή είναι περισσότερο από επιτακτική. Χρόνια πολλά και φέτος με πινελιές παράδοσης αποτυπωμένες σε ένα αχνιστό πιάτο γεμάτο σελινάτο, το σήμα κατατεθέν του λεσβιακού εορταστικού τραπεζιού… ΥΛΙΚΑ: 2 κιλά σέλινο…

Read More
Αναμνήσεις απο το χωριό.... Γενικά Έθιμα 

Αποκριάτικα ξεφαντώματα στην αρχαιότητα

Γιορτές, σαν τις δικές μας αποκριές, είχαν και οι αρχαίοι μας πρόγονοι .Θα έλεγε μάλιστα κανείς πως δεν κάναμε τίποτα άλλο από το ν’ αντιγράψουμε τις γιορτές τους αυτές. Ο « κώμος » ήταν λαϊκή αγροτική γιορτή , που γινόταν για να τιμηθούν ο Διόνυσος, θεός των αμπελιών ,του κρασιού και του μεθυσιού, και η ακολουθία του, οι σάτυροι και οι μαινάδες, σύμβολα ερωτικής κραιπάλης και ευωχίας. Την εποχή του τρύγου εύθυμες συντροφιές νέων στόλιζαν τα κεφάλια τους με κισσό – ιερό φυτό του Διόνυσου – και ξεχύνονταν στους δρόμους,…

Read More
Αναμνήσεις απο το χωριό.... Γενικά Έθιμα Του τσιντρίδ 

Οι ευτειχής γάμει !!!

Ένα απίστευτο αποκριάτικο χωρατό έγινε την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς του 1961 στη Μυτιλήνη. Πρωταγωνιστές οι αμίμητοι χωρατατζήδες και μακαρίτες πια Στρατής Π. Αναστασέλης, Κώστας Βουλβούλης και Γιάννης Πασπάτης. Άτομα με έντονο το αίσθημα της σάτιρας και του χιούμορ. Βγαίνοντας από το φωτογραφείο του Συνόδη ο Αναστασέλης πρότεινε στο Βουλβούλη να ντυθεί νύφη, για να σπάσουν πλάκα. Αν και ο Βουλβούλης στην αρχή τους αποπήρε, τελικά ντύνεται νύφη με νυφικό που τους δίνει ο Συνόδης. Βγήκαν την εικονιζόμενη φωτογραφία, αλλά το αστείο είχε συνέχεια, γιατί του Κουστέλ’ ήθελε και γάμο!…

Read More
Γενικά Έθιμα 

Τα φιτνά κάλαντα στ’ Μυτληνιά τ’ γλώσσα

ΤΑ ΦΙΤΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ Στ’ Μυτληνιά τ’ γλώσσα Φεβγ πλια ι παλιός ι χρόνους Τσι πουλύ καλά του κάν(ι). Βρε μας έπρηξει ι έρμους Τσι τ’ καρδιά τσι του κιφάλ(ι) Ε μας φτάναν όσα ήνταν Στα μνημόνια γραμμένα, Μα μας κβάνσει τσι μια κβάρα Μιτανάστις για παρέα . Λες τσι ζούσαμι ουραία, Πλούσια μι μπόλκ(ι) παράδις Κι’ όχ(ι) πους ήμασταν του ίδιου Σα κι αυτνούς βρε τσ’ φουκαράδις Είχαμι ,βλέπς παλκαρέλια Στου γκουβέρνου μια χαρά, Π’μας μαδίσαν τσι μας γδάραν Λες τσι ήμασταν αρνιά. Βάλαν φορ, κόψαν συντάξεις Κι τσ’ μισθοί…

Read More
Αναμνήσεις απο το χωριό.... Γενικά Έθιμα Πληροφορίες Ταξίδι στον χρόνο 

Οι Καλ’κατζάρ’

  Σαν έφτανε το Δωδεκαήμερο (1), η γιαγιά η Γιωργούλα γινόταν άλλος άνθρωπος. Δε γέλαγε ,δεν αστειευόταν, δεν τραγούδαγε, δεν έκανε τις δουλειές που πάντα τής άρεσε να κάνει, να βάλει μπουγάδα, να ζυμώσει, να υφάνει, να τυροκομήσει…Έδειχνε σαν κάτι να την απασχολεί, σαν κάτι κακό να περίμενε, που όμως ήταν έτοιμη να το παλέψει και να το αντιμετωπίσει. Πολλές φορές την άκουγα να μονολογεί χαμηλόφωνα και μόλις ξεχώριζα να λέει : – Τ’ π’σσόκωλ’ (2) οι γιοι …οι ζιρζιβούλ’δις (3)…Ας έρτιν (4) σα τ’ς βαστά…Χίλια παλούκια. θα μπουν στουν…

Read More
Αναμνήσεις απο το χωριό.... Γενικά Έθιμα Πληροφορίες Ταξίδι στον χρόνο 

Το “αμίλητο νερό”έθιμο Πρωτοχρονιάς

H Πρωτοχρονιά στην Μυτιλήνη συνοδεύονται από έθιμα όπως το “ποδαρικό”, με το σπάσιμο του ροδιού (σύμβολο αφθονίας) στην είσοδο του σπιτιού και την “ξεχασμένη” μεταφορά “αμίλητου” νερού. Το “αμίλητο νερό” είναι το αγίασμα απο την Παναγιά την Φανερωμένη στην αγοράς. Η μεταφορά του γινόταν στο κουμάρι και όση ώρα περιίμενε στην ουρά αυτός που θα μετέφερε το νερό , πρίν και κατα την μεταφορά δεν έπρέπε να μιλήσει σε κανέναν , ούτε στον δρόμο! Αυτό το νερό το μοίραζαν στα συγγενικά και φιλικά τους σπίτια και μ αυτό ράντιζαν τις τέσσερις γωνίες…

Read More
Αναμνήσεις απο το χωριό.... Γενικά Έθιμα Ταξίδι στον χρόνο 

Πρωτοχρονιάτικα έθιμα της Λέσβου

Η αλλαγή του χρόνου συνοδεύεται από μία τεράστια γκάμα ηθών και εθίμων τα οποία διαφοροποιούν την ταυτότητα κάθε τόπου ακολουθώντας μονοπάτια παραδοσιακά και εφόσον διατηρούνται οι επιταγές του παρελθόντος και στο παρόν σαφέστατα διαχρονικά. Η Λέσβος είναι ένας τόπος στον οποίο οι κάτοικοι κρατούν ζωντανές τις παραδόσεις με κάθε τρόποακόμη και αν πλέον έχουν παρυσφρήσει στο χθες συνήθειες οι οποίες έχουν ξενικές καταβολές. Αντί χριστουγεννιάτικου δέντρου οι Λέσβιοι συνηθίζουν όπως οι περισσότεροι νησιώτες να στολίζουν το παραδοσιακό ξύλινο καραβάκι. Το σήμα κατατεθέν του νησιού πρωταγωνιστεί και στο στολισμό των ημερών.…

Read More
Γενικά Έθιμα Πληροφορίες 

Η ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ και ΟΙ ΠΕΙΡΑΤΕΣ

Μικρός δεν έδινα σημασία στην γιορτή της Αγίας Βαρβάρας. Ίσως γιατί ποτέ δεν έτυχε να πάω ποτέ στο πανηγύρι της στα Πάμφυλα, ίσως μού φαινόταν βαρβαρικό το όνομα, πιθανόν γιατί η γιαγιά μου η Παφλιώτισσα με είχε ζαλίσει με τη Αγιά Βαρβάρα της. Η γιαγιά Ελένη πηγαινοερχόταν  δυο μήνες στα Πάμφυλα, δυο μήνες στη Γέρα.  Τη θυμάμαι σαν  μια άκακη γυναίκα, που δεν μπορούσε κανείς να την πει παλαβοπαφλιώτισσα. Ίσως   η απότομη «προσγείωσή» της στη Γέρα να την ανάγκαζε να καταχώνει στα τρίσβαθα της ψυχής της  το παφλιώτικο κουσούρι της,…

Read More