Αναμνήσεις απο το χωριό.... Γενικά Πληροφορίες Ταξίδι στον χρόνο 

Το παρακάτω τραγουδιέται σύμφωνα με τη μελωδία του “Η θεια μ η Αμιρσούδα”

                Το παρακάτω τραγουδιέται σύμφωνα με τη μελωδία του “Η θεια μ η Αμιρσούδα”: Ιγ Ουρσός μας είν’ αλήθεια ένα τρανό χουριό αλλαξουσουσουμιάσει ξανά απ’ τουν τουρισμό. Σι καλό μας να μας βγει τουκ’ π’ μας ηύρει γι η βουγή. Ι μπάρμπας μ’ γι ι Κουλάρας τσ η θεια μας η Λενιώ σαράντα μπαγκαλάους ποίκας πας στουν γιαλό. Θα γλιτώσουμι θαρρώ τώρα κι απ’ τουν γυμνισμό. Ιγ Ουρσός μας είν’ αλήθεια ένα τρανό χουριό, αρχόγκ τσι φουκαράδις ζούμι για τουν τουρισμό. Τα μουρά…

Read More
Αναμνήσεις απο το χωριό.... Γενικά Παλιές τέχνες Ταξίδι στον χρόνο 

Άνοιγμα πηγαδιού στο Ταβάρι Λέσβου

Αφηγείται ο μεγαλύτερος εν ζωή “πηγαδάς” Μεσοτόπου και περιχώρων(!) μπαρμπα-‘Γνάτγιους Πιπίνης-Αςπουρδίλους 95 ετών… «Ναι, που λες, πα’ ςτα π’γάδια έχου τση γω ιςτουρία! Έχου ανοίξ’ πουλλά, πάνου απού ουγδόντα! Άμα σκεφτώ θι ςτα πω ούλα. Γω τα έσκαβγα κι άλλους φκ(ι)άρ’ζι. Του φκ(ι)άρ’ζμα ένη πιο εύκουλου ‘π’ ντου κασμά! Πάντα γω ήμ’ μέσα ςτου π’γάδ’, κάτου. Γιατί του κανονικό είνη δυο πάνου, δυο κάτου. Κι όταν είνη να πάν’ τα μπάζα-τσ’ είνη πολλά-πιο πέρα, χρειάζιτι ακόμα ένας, να τα κ’βανεί μι τ’ αραμπαδέλ(ι). Γιατί άμα ςκάβ’γ(ι)ς βγαίν(ι) ένα β’νάρ’ χώμα!…

Read More
Αναμνήσεις απο το χωριό.... Γενικά Παλιές τέχνες Πληροφορίες Ταξίδι στον χρόνο 

Καστανιώνας Αγιάσου

Να μια όμορφη φωτογραφία που δεν είχαμε ξαναδεί και μας την επισήμανε ο Αγιασώτης φίλος της σελίδας Παναγιώτης Κουτσκουδής. Εικονίζει βρακούσες κοπέλες της Αγιάσου Λέσβου να μαζεύουν κάστανα με τα κοφίνια. Πίσω τους φαίνεται το σιργί: πρόκειται για έναν μεγάλο σωρό όπου συγκεντρώνονταν τα κάστανα με το ακανθώδες περίβλημά τους, τον οποίο πότιζαν κάμποσες μέρες μέχρι να σαπίσουν οι αχινοί και να βγει εύκολα ο καρπός (η λέξη «σιργί» προέρχεται, μαθαίνουμε, από το τούρκικο sergi = κάθε τι ξαπλωμένο καταγής). Με τον τρόπο αυτό τα νοτισμένα κάστανα διατηρούσαν τη φρεσκάδα τους…

Read More
Αναμνήσεις απο το χωριό.... Γενικά Πληροφορίες Ταξίδι στον χρόνο Του τσιντρίδ 

Κούνια μπέλα…

Ένα αγαπημένο πασχαλινό έθιμο, που έλκει την καταγωγή του από την αρχαία Ελλάδα, είναι οι κούνιες. Αποτελούσε τελετουργικό στοιχείο της δεύτερης μέρας των Ανθεστηρίων (τελετή της αιώρας), που ήταν η ανοιξιάτικη γιορτή των αρχαίων Αθηναίων. Οι κούνιες έχουν χαρακτήρα γονιμικό (κουνιόμαστε, για να γίνουν τα στάχυα), αλλά και αποτρεπτικό (κουνιόμαστε, για να φύγουν τα φίδια). Επίσης, η κούνια επιφέρει ένα είδος κάθαρσης: με το πέρα δώθε δημιουργείται ένα ρεύμα αέρα που πιστεύουν ότι ενεργεί καθαρτικά πάνω στο κορμί (κουνιόμαστε, για την καλή υγεία). Τέλος, το έθιμο της κούνιας έχει και…

Read More
Αναμνήσεις απο το χωριό.... Γενικά Έθιμα Του τσιντρίδ 

Έθιμα του γάμου , Τα καλέσματα

Έθιμα του γάμου (Μέρος Γ΄): Τα καλέσματα Τα καλέσματα στο γάμο φυσικά δεν γίνονταν με προσκλητήρια ή μπουμπουνιέρες, όπως γίνονται σήμερα, αλλά με ζερντέ. Ο ζερντές φτιάχνεται με ρύζι, ζάχαρη και νισιστέ (κάτι σαν σόδα). Μούλιαζαν το ρύζι στο νερό και μετά το κοπανούσαν στο γουδί μέχρι να γίνει σκόνη. Το έβραζαν σε χαράνι (καζάνι) μαζί με τη ζάχαρη και το νισιστέ μέχρι να γίνει πολτός. Όταν ήταν έτοιμο και κρύωνε (γινόταν στέρεο), το έκοβαν κομμάτια, το στόλιζαν με κανέλα και το έβαζαν σε πιατέλες τις οποίες έδεναν με μισάλια…

Read More
Αναμνήσεις απο το χωριό.... Γενικά Έθιμα Ταξίδι στον χρόνο Του τσιντρίδ 

Τ’ αρρ’βουνιασκάτα

Έθιμα του γάμου (Μέρος Β΄): Τ’ αρρ’βουνιασκάτα Τ’ αρρ’βoυνιασκάτα ήταν τα δώρα που έστελνε η νύφη στο σπίτι του γαμπρού, συνήθως δυο μέρες πριν από τον αρραβώνα. Σε πανέρια στολισμένα η νύφη έβαζε είδη ρουχισμού, συνήθως πουκάμισα για τους άνδρες της οικογένειας και νυχτικιές ή κομπινεζόν, μαντήλια και κάλτσες για τις γυναίκες. Τ’ αρρ’βουνιασκάτα, εκτός από τα ρούχα, περιελάμβαναν και διάφορα γλυκά, όπως μπακλαβά, αμυγδαλωτά, φοινίκια, γλυκά του κουταλιού, σοκολατάκια και τούρτα. Τα γλυκά έμπαιναν σε πιατέλες, οι οποίες στολίζονταν γύρω-γύρω με διάφορα λουλούδια και περιτυλίγονταν με χρωματιστά σελοφάν. Τα…

Read More
Αναμνήσεις απο το χωριό.... Γενικά Έθιμα Του τσιντρίδ 

Του προικοσύμφωνου

Στα παλιά τα χρόνια γάμος χωρίς προίκα δε γινόταν. Η προίκα πολλές φορές ήταν η αιτία να γίνει ένας γάμος, αλλά και να χαλάσει. Αφού γινόταν η γνωριμία, βασικό μέλημα, κυρίως των πατεράδων των μελλoνύμφων, ήταν η συζήτηση της προίκας, η οποία μπορούσε να γίνει και στο καφενείο. Η επίσημη συμφωνία, όμως, γινόταν στο σπίτι της νύφης παρουσία των γονέων των δύο υποψήφιων, μαρτύρων και ενός που ήξερε γράμματα. Η συμφωνία, το λεγόμενο προικοσύμφωνο, ήταν γραπτή και περιελάμβανε αναλυτικά όλα τα περιουσιακά στοιχεία που έδινε ο πατέρας στην κόρη του,…

Read More
Αναμνήσεις απο το χωριό.... Ασουματιανός Γενικά 

Χαρά σ’ του π’λι

  Χειμώνας, χρόνια πριν, όταν ακόμα, εκλεγόταν ως Βουλευτής του ΚΚΕ, ο Στρατής Κόρακας, μια παρέα έπαιζε χαρτιά στο μικρό καφενεδάκι στον Ασώματο. Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και «εισβάλει» ο Στρατής Κόρακας με κάποιους συνοδούς που είχε ο άνθρωπος. Μια παρέα (4 άτομα ) έπαιζε χαρτιά (μπιλότ) και γύρω από το τραπέζι πολλοί περισσότεροι παρακολουθούσαν και σχολίαζαν με τα πειράγματα να δίνουν και να παίρνουν. Ένας από τους 4 που έπαιζαν χαρτιά, λέει στη παρέα του: – Ρε σταματείσ’τει λίγου, τώρα που θα μ’λικ΄ς γι Βουλευτής Ποιος Βουλευτής ρε Δημητρό;…

Read More