Αναμνήσεις απο το χωριό.... Έθιμα Μυτιληνιά Διάλεκτος Χωρίς κατηγορία 

Για το καλό της Νέας Χρονιάς ας σπάσουμε ένα ρόδι…

Για το καλό της Νέας Χρονιάς ας σπάσουμε ένα ρόδι… Το Ρόδι θεωρείται το σύμβολο της καλοτυχίας, της ευημερίας, της αφθονίας, της γονιμότητας, του πλούτου και του έρωτα! Ένα πανάρχαιο έθιμο του λαού μας είναι το «σπάσιμο του ροδιού». Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, η οικογένεια πηγαίνει στην εκκλησία, ντυμένοι όλοι με τα καλά τους ρούχα για να παρακολουθήσουν τη Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου και να υποδεχτούν το νέο χρόνο, καλό κι ευλογημένο. Στην τσέπη του ο πατέρας έχει ένα ρόδι που το φυλούσαν στα εικονίσματα από τις 14 Σεπτέμβρη, δηλαδή…

Read More
Αναμνήσεις απο το χωριό.... Μυτιληνιά Διάλεκτος 

 «Τσ’απουκριγιάς» (της Αποκριάς) στη Λέσβο

Το συγκρότημα “Πύραυλος” στο Χριστοφίδειο Δημοτικό Γυμναστήριο Αγιάσου, όπου γινόταν τότε οι καρναβαλικές εκδηλώσεις (1958) Ήταν η εποχή που οι πύραυλοι εκτοξευόταν για την κατάκτηση του διαστήματος (εν μέσω Ψυχροπολεμικού κλίματος βέβαια) και τότε Σοβιετικοί και Αμερικανοί επιδιδόταν σε μάχη εντυπώσεων, στην οποία είχε εξελιχθεί ο ανταγωνισμός τους.   Στις 4 Οκτωβρίου 1957, εκτοξεύτηκε, από τη Σοβιετική Ένωση, ο Σπούτνικ 1 (Спутник-1, Sputnik 1) που ήταν ο πρώτος τεχνητός δορυφόρος στην ιστορία και αποτελεί το πρώτο αποφασιστικό βήμα της ανθρωπότητας στην εξερεύνηση του διαστήματος. Ο Σπούτνικ 1 (στα Ρωσικά Σπούτνικ σημαίνει δορυφόρος, ενώ…

Read More
Αναμνήσεις απο το χωριό.... Μυτιληνιά Διάλεκτος Ταξίδι στον χρόνο 

ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΙΑΣΩΤΙΚΟΥ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΟΥ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΟΔΗΓΟΥ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΟΥ   Η Αγιάσος είναι η Μέκκα του Λεσβιακού και όχι μόνο καρναβαλιού, όπου συρρέουν κάθε χρόνο χιλιάδες κόσμου για να παρακολουθήσουν τις εκδηλώσεις του. Το Αγιασώτικο Καρναβάλι είναι ένα ζωντανό πολιτισμικό σύμβολο. Μοναδικό δείγμα της ντόπιας λαϊκής πνευματικής και καλλιτεχνικής δημιουργίας. Ξεχωρίζει απ’ όλες τις πανελλήνιες εκδηλώσεις για τη βασική ιδιομορφία του, την καυστική και σπιρτόζικη έμμετρη σάτιρά του, που την εκφράζουν στο ντόπιο γλωσσικό ιδίωμα οι λαϊκοί ποιητές. Οι ρίζες του χάνονται στα βάθη της Τουρκοκρατίας. Από τότε, περνώντας μέσα από χίλια μύρια κύματα και συνοδοιπορώντας…

Read More
Lesvos kitchen Μυτιληνιά Διάλεκτος 

ΚΟΤΣΝΟΠΤΑΡΕΛΙΑ

Η παπαρούνα πρίν ανθίσει ή αλλιώς στα “Μυτιληνιά” Κουτσνάδα γίνεται απ τα ωραιότατα πιάτα της άνοιξης, τα μακρόστενα, ευαίσθητα φύλλα της άγριας παπαρούνας δίνουν μια αλλιώτικη νοστιμιά στο φαγητό μπαίνοντας σε πολλά φαγητά και ανοιξιάτικες πίτες. Μαζεύονται προτού ξεκινήσουν να ανθίζουν οι παπαρούνες. βάζουμε τηγάνι… ΚΟΤΣΝΟΠΤΑΡΕΛΙΑ: ΥΛΙΚΑ: 1 κιλό κοτσνάδες 1αυγό μπαγιάτικο ψωμί 1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο κύμινο, αλάτι, πιπέρι ελαιόλαδο ούζο Καθαρίζουμε τις κοτσνάδες ή αλλιώς παπαρούνες και τις ζεματάμε να μαλακώσουν αφού τους έχουμε πλύνει καλά. Στη συνέχεια ανακατεύουμε όλα τα υλικά με τις κοτσνάδες όπως σε κάθε συνταγή…

Read More
Μυτιληνιά Διάλεκτος Ταξίδι στον χρόνο 

Οι ευτειχής γάμει !!!

Οι ευτειχής γάμει !!! Ένα απίστευτο αποκριάτικο χωρατό έγινε την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς του 1961 στη Μυτιλήνη. Πρωταγωνιστές οι αμίμητοι χωρατατζήδες και μακαρίτες πια Στρατής Π. Αναστασέλης, Κώστας Βουλβούλης και Γιάννης Πασπάτης. Άτομα με έντονο το αίσθημα της σάτιρας και του χιούμορ. Βγαίνοντας από το φωτογραφείο του Συνόδη ο Αναστασέλης πρότεινε στο Βουλβούλη να ντυθεί νύφη, για να σπάσουν πλάκα. Αν και ο Βουλβούλης στην αρχή τους αποπήρε, τελικά ντύνεται νύφη με νυφικό που τους δίνει ο Συνόδης. Βγήκαν την εικονιζόμενη φωτογραφία, αλλά το αστείο είχε συνέχεια, γιατί του…

Read More
Αναμνήσεις απο το χωριό.... Γενικά Ταξίδι στον χρόνο 

NΤΑΜΙΑ ΚΑΙ ΠΥΡΓΑΚΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΑΣ ΛΕΣΒΟΥ

Σαν τους λαϊκούς ζωγράφους, έτσι και οι λαϊκοί τεχνίτες μας άφησαν διάσπαρτα που στολίζουν όλο το νησί τα μικρά δημιουργήματά τους. τα μικρά σπιτάκια, Ντάμια και Πυργάκια της Λέσβου. Φωτογραφίες Stratis Ligiros δημιουργία, παρουσίαση βίντεο Dimitris Axiotis μουσική Νίκος Καλαιτζής ή Μπινταγιάλας

Read More
Αναμνήσεις απο το χωριό.... Μυτιληνιά Διάλεκτος 

Ο δικός μου παράδεισος έχει όνομα: Πολιχνίτος, Μυτιλήνη

Γράφει η Ταξούλα Ζάχου   Παράδεισος, λέξη που το άκουσμα της σε ταξιδεύει μια που είναι συνυφασμένη με τη χαρά, την ασφάλεια, την ανεμελιά, τη γαλήνη του μυαλού. Μπορεί στην Αγία Γραφή να ορίζεται ως η πρώτη ειδυλλιακή κατοικία των ανθρώπων, όμως παράδεισος, είτε κοινός είτε όχι, νοείται για τον καθένα ότι τον αποφορτίζει από τις σκοτούρες και τα άγχη της καθημερινότητας, όπου το μυαλό ηρεμεί και ταξιδεύει. Για κάποιους είναι τόπος, για άλλους μια βραδιά με φίλους, μια ταινία, ή μια συναυλία.  Για μένα παράδεισος είναι  ότι σε “ξεγυμνώνει”…

Read More
Γιραγωτς Μυτιληνιά Διάλεκτος 

Η Εκδίκηση των Υδάτων

Μυτιληναίων Αιγιαλός, το σημείο του  πελάγους που ανακατεύονται τα νερά, όπου τα ύδατα τρελαίνονται. Ανάμεσα δύσης και ανατολής, ανάμεσα ιστορίας και μύθου, τι άραγε να υπάρχει; Πού να ‘ναι άραγε η αλήθεια; Την αλήθεια τη νογάς σαν ξεμπλέκεις τα πράγματα. Μερικές φορές παίρνεις τη σπάθα του Μεγαλέξανδρου,  κόβεις τον γόρδιο δεσμό, ξεδιαλύνεις τα νήματα της ιστορίας. Τότε ο κόσμος χωρίζεται σε Ανατολή και Δύση. Τότε διαλέγεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις. Μα η σπάθα δεν έχει εξουσία σε τούτα τα νερά. Θέλει να λουστείς, να βαφτιστείς στα ύδατα…

Read More

Γέρα: Όταν η φύση κάνει…θαύματα!

    Γράφει η Ταξούλα Ζάχου                                          “…και πολύ πιο βαθιά πίσω από τα κύματα , στο Νησί με τους κόλπους των ελαιώνων. Μια στιγμή μου εφάνηκε θωρούσα Εκείνον που το αίμα του έδωσε να σαρκωθώ τον τραχύ του Αγίου δρόμο ν΄ανεβαίνει μια φοράν ακόμη… Μια φοράν ακόμη στα νερά της Γέρας ν΄ακουμπά τα δάχτυλα και τα πέντε ν΄ανάβουνε χωριά, ο Παπάδος ο Πλακάδος ο Παλαιόκηπος ο Σκόπελος και ο Μεσαγρός, εξουσία και κλήρος  της γ ε ν ι ά ς μου…”                       Οδυσσέας Ελύτης (Το Άξιον Εστί, Η Γένεσις)…

Read More
Αναμνήσεις απο το χωριό.... Γιραγωτς Μυτιληνιά Διάλεκτος 

Το τελευταίο πηγάδι (Μέρος Α’)

Μέρος Α’ Του Παναγιώτη Αγιακάτσικα Ο πατέρας μου μετά το σπίτι μας που αγόρασε στο Σκόπελο, το μεγαλύτερό του όνειρο ήταν να αποκτήσει ένα λιόκτημα, ένα «πράμα», να το καλλιεργεί και να μαζεύει τις δικές του ελιές, να έχει ένα εισόδημα από κει, να έχει το δικό του κουμάντο. Μια ζωή από τα μικράτα του ήταν εργάτης, όπως και ο περισσότερος κόσμος στο χωριό, όλη μέρα ήταν στα πράματα, να ξύνει, να ραβδίζει, να μαζεύει, να κλαδεύει, αλλά και να χτυπάει κασμά για άλλους, να καίει ασβεστοκάμινα, να φτιάχνει πεζούλες,…

Read More